Tarihi sokaklarından çağdaş sanat galerilerine uzanan bir yelpazede, kentin dört bir yanında sergiler yaz boyunca sanatseverlerle buluşmayı bekliyor. “2025 yaz sezonunda hangi sergileri göreceğiz?” sorusunun peşinde, İstanbul’u adımladığımız bir rehber hazırladık.

Çinli sanatçının Leonardo da Vinci illüstrasyonlarından esinlenen eseri, Kiev'de Sovyet döneminden kalma eski bir sergi salonunda sergilenecek.

On yılı aşkın süredir kitap, yazı, kütüphane gibi zihinsel üretim alanlarının izini süren sanatçı Ali Kazma, İstanbul Modern’deki Aklın Manzaraları sergisinde aklın izlerini görüntüye dönüştürüyor. 1 Şubat 2026’ya kadar, Öykü Özsoy Sağnak ve Demet Yıldız Dinçer küratörlüğünde devam eden sergi, Kazma’nın 2010’lardan itibaren kitap ve edebiyat üzerine odaklandığı çalışmalarını, video yapıtlarını ve geniş fotoğraf arşivinden bir seçkiyi ağırlıyor.

Çekderi, insan bedeninin evrimsel hafızasını ve doğayla kurduğu çatışmalı ilişkiyi, metalin soğuk ve zamansız diliyle yeniden şekillendiriyor.

ABD’li fotoğrafçı Cindy Sherman, çalışmalarının fiziksel ve kavramsal bütünlüğünü korumak amacıyla yeni bir girişim başlattı.

Sanatçı Melek Zeynep Bulut, madde ve hafıza ilişkisini merkezine alan “The Recursion Project: Levh-i Mahfuz” adlı yerleştirmesiyle 2025 Londra Tasarım Bienali’ne katılıyor.

Yoktunuz, 30 Haziran–30 Eylül tarihleri arasında Roma Ulusal Modern ve Çağdaş Sanat Müzesi'nde görülebilecek.

Sokak hayvanlarının yaşam hakkına dikkat çekmek ve yuva bulmalarına destek olmak için sanatçılar Dört Ayaklı Sergi’de bir araya geliyor.

Sanatçıları ve bilim insanlarını Bozcaada’nın kamusal alanlarında bir araya getiren “LINK” sergisi, adaya dair yeni anlatılar kurmayı amaçlıyor.

Bienal, yakın zamanda hayatını kaybeden küratör Koyo Kouoh’un kavramsal çerçevesiyle, onun seçtiği sanatçılar ve ekiple 9 Mayıs 2026’da Venedik’te izleyiciyle buluşacak.

Kendisi Paris’te yaşıyor, eserleri ise Avrupa’nın önde gelen galerilerinde hayat buluyor; Londra, Paris ve İstanbul bu yolculuğun durakları. Son sergisi Microswitch vesilesiyle yaptığımız sohbet de, tıpkı bu şehirler gibi sanatın farklı yüzlerine açılan bir yolculuğa dönüşüyor.

Creative Australia CEO’su, Morgan’ın istifasının, sanatçı Khaled Sabsabi’nin 2026 Venedik Bienali ekibinden çıkarılmasıyla gündeme gelen skandalla ilişkili olmadığını ifade etti.

Basit bir kurşun kalem çizimi Life on Paper başlıklı serginin bir parçası oldu.

Burhan Doğançay, yalnızca resim yapan bir sanatçı değil; şehirlerin duvarlarında toplumsal belleği okuyan bir anlatıcıydı. Hayatı boyunca resimle, kolajla, fotoğrafla dünyayı belgeledi; sanatıw bir arşiv aracına dönüştürdü. Hem Türkiye’de hem de uluslararası platformlarda kalıcı izler bırakan Doğançay, çağdaş sanatın evrensel diline kendi özgün imzasını attı.

Önde gelen festivaller arasındaki iş birliği, ekosistemi güçlendirmeyi ve görünürlüklerini artırmayı hedefliyor.

Fiera Milano, Rho’da düzenlenen, iki yılda bir gerçekleştirilen Euroluce Aydınlatma Fuarı; bu yılki edisyonuyla mekânlara yalnızca ışık değil, aynı zamanda değer, duygu ve yaşam kalitesi kattı.

Melih Çebi’yle, yeni sergisi aracılığıyla bedeni, bakışı ve temsil biçimlerini odağına alan içsel dönüşüm yolculuğunu konuştuk.

Sürrealizmin aykırı temsilcisi Ithell Colquhoun’un sanatında doğa, yalnızca bir fon değil, yaşayan, dönüşen ve dönüştüren büyülü bir güç. Ölümünün 37. yılında Tate St Ives’da açılan retrospektif sergi, sanatçının doğayla mistik bağını gözler önüne sererek izleyicilere benzersiz bir keşif fırsatı sunuyor.

Türkiye Pavyonu’nda Ceren Erdem ve Bilge Kalfa’nın küratörlüğünü üstlendiği Yerebasan isimli proje sergileniyor.

Kübra Su Yıldırım’ın bireysel ve kolektif bilinçaltına dair katmanlı bir sorgulama önerdiği What’s Inside, 16 Mayıs-14 Haziran tarihlerinde Büyükdere35’te sanatseverlerle buluşuyor.

1960’larda ortaya çıkan kavramsal sanat, sanatın görünen olandan ziyade bir fikir olarak var olduğunu öne sürer. Bu yaklaşım, sanatın özdeşliği ve sanatçının rolü üzerine köklü bir tartışma başlatırken, seyirciyi de sanat yapıtını yalnızca görmekle yetinmeyip düşünmeye davet eder. Oğuz Karayemiş, Sol Lewitt’in “Wall Drawing 154”ünü özdeşlik üzerinden inceledi.

teamLab Planets TOKYO, dijital sanatın sunduğu yeni olanakları, bedenin, mekânın ve zamanın bütünsel bir deneyim haline gelmesini sağlayarak izleyicilere sıra dışı bir etkileşim sunuyor. 2018’de açılan müze, ilk olarak 2022, daha sonra 2023 ve son olarak da 2027’ye kadar ziyaretçilere kapılarını aralamaya devam edecek.

Kiralık Depo’nun iki farklı mekânına yayılan Moving Pictures, sanatçının mekanik heykelleri ve karakalem çizimlerinden oluşan iki ayrı seriyi bir araya getiriyor.

Türkiye İş Bankası Resim Heykel Müzesi’nin Tat ve Sanat: Lezzetli Resimler sergisi yemek kültürünün toplumsal ve kültürel bağlamını sanatsal bir dille aktarmayı hedefliyor. Müze bu temayı derinleştirmek amacıyla atölyeler, konferanslar ve bir koleksiyon kitabıyla destekliyor.

Bedri Baykam’ın Les Demoiselles Revisited başlıklı kişisel sergisi Paris’teki S/Beaubourg Galeri’de açılıyor.

Eser Gündüz, Microswitch sergisinde oyuncaklar üzerinden yetişkinliğe, oyuna ve zamana dair kişisel ve eleştirel bir alan kuruyor.

Nuri Kuzucan’ın Bir Resmin Bütün Parçaları adlı sergisi, mekân, hafıza ve algı arasında sürekli dönüşen bir görsel diyalog kuruyor.

Koreli sanatçı Moka Lee, sosyal medyada dolaşan anonim yüzleri klasik resim diliyle yeniden kurgulayarak hem çağın gözetleme kültürünü, hem de dijital kimlik yanılsamasını sorguluyor.