Wolfgang Tillmans: Nothing Could Have Prepared Us, Everything Could Have Prepared Us, Centre Pompidou, Paris
“Wolfgang Tillmans’ın mahrem yakınlıklara ve gündelik karşılaşmalara odaklanan fotoğraf ve filmleri, Pompidou’nun sergi mekânına dönüştürülmüş eski kütüphanesinde; açık raflar ve geriye kalan izlerle iç içe geçerek kendine bir yer buldu. Yapıtlar, kamusal yaşamı yavaşlatan ve üzerine düşünmeye davet eden bir süreç içinde, kamusal alanları nasıl paylaştığımızı ve zamanı nasıl yaşadığımızı tartışmaya açtı.”
Elena Crippa, Kıdemlı Çağdaş Sanat Küratörü, Courtauld Gallery
“Muhtemelen şimdiye kadar gördüğüm en kapsamlı monografik sergiydi. Kesinlikle de en cömert olanı. Sanatçı, fotoğraflarını, arşivini, videolarını, sanat koleksiyonunu ve kendi imgelerinden fotokopiler üretme imkânını izleyiciyle paylaştı.”
Mark Godfrey, Küratör ve Eş-Direktör, of New Curators
“Bu sergi mimari cesareti, kavramsal derinliği, kurumsal önemi ve duyusal yaratıcılığı bir araya getirmesiyle öne çıktı. Sadece büyük ölçekli bir sergi değil, sanatın bugün nasıl işlediğine, müzelerin nasıl çalıştığına ve imgelerin nasıl anlam ürettiğine dair ciddi sorular ortaya koyan bir kültürel an yarattı.”
Bettina Steinbrügge, Genel Direktör, Mudam Luxembourg
“Kütüphanenin deneyimin etkin bir bileşenine dönüşmesini özellikle sevdim, bir fon olmaktan ziyade yaşayan, nefes alan bir bağlam hâline gelmişti. Yerleştirme, yapıttan ayrıştırılamazdı asma kurgusu, masaüstü-ekran işleri, masa üzeri çalışmalar, yansımalar ve hatta raflardaki kitaplar bile bu bütünün parçasıydı.”
Bengi Ünsal, Direktör, Institute of Contemporary Arts, London
Encounters: Giacometti x Mona Hatoum, Barbican Art Gallery, Londra (11 Ocak 2026 tarihine kadar)
“Mona Hatoum’un çalışmalarını Alberto Giacometti’ninkilerle diyaloğa sokmak, yalnızca iki sanatçının biçimsel yakınlıklarını ve entelektüel kaygılarını görünür kılmakla kalmıyor, aynı zamanda sanatçıların yaşanmış deneyimin absürtlüğünü, şiddetini ve acımasızlığını nasıl ele aldıklarına dair zaman ve mekânı aşan, zarif ve düşündürücü bir karşılaşma yaratıyor.”
Gilane Tawadros, Direktör, Whitechapel Gallery
“Hatoum, Giacometti’nin kırılgan ve izole edilmiş beden üzerine yoğunlaşan yaklaşımını, yerinden edilme ve kontrolle biçimlenen çağdaş dünyaya doğru genişletiyor. Gerilim ve kısıtlama üzerinden kurulan bu ortak dil, Giacometti’yi beklenmedik ölçüde canlı hissettiriyor.”
Aaron Cezar, Direktör, Delfina Foundation,
Ithell Colquhoun: Between Worlds, Tate St Ives
“Ithell Colquhoun uzun yıllar boyunca Sürrealizmin kenarında kalmış bir dipnot olarak görüldü. Eksantrik, tali, hatta kimi zaman utanç verici addedildi. Bu sergi, bu indirgemeci bakışı nihayet geçersiz kıldı. Zarafetle kurgulanmış, son derece titiz bir kürasyonla hazırlanmış ve sanatçının pratiğinin hem çeşitliliğini hem de dönüşümünü kapsamlı biçimde ortaya koyan bir sunumdu. Mitik ve bedensel gücü yüksek queer figürasyondan okült suluboyalara, kutsal peyzajlardan geç dönem ‘mantik’ işlere uzanan geniş bir hattı izliyordu.”
Martin Clark, Direktör, Camden Art Centre
Noah Davis, Barbican Art Gallery, Londra
“Büyük, harika ve hatta dürüst demek istediğim resimlerle dolu. Bu nitelikler, Noah Davis’in Los Angeles topluluğunun içine yerleşerek ve bilindiği üzere onu destekleyerek kurduğu güçlü bağ sayesinde daha da yoğunlaşıyor. Bu resimler, uzun zamandır resimlerin bende uyandırmadığı türden bir etki yaratıyor.”
Lars Nittve, küratör; Tate Modern ve Moderna Museet’in eski direktörü
Linder: Danger Came Smiling, Hayward Gallery, Londra
“Gösteri kültürünü çözümleme üzerine bir ustalık dersi. Linder’ın neşteri, ideolojinin yumuşak dokusunu keserek baştan çıkarıcılığın altındaki iktidar ilişkilerini açığa çıkarıyor. Popülist indirgemelerin egemen olduğu bir zamanda, bu karmaşıklık başlı başına radikal bir jest ve feminist eleştirinin bir tavır değil, süreklilik talep eden bir pratik olduğunu hatırlatıyor: sistemi rahat bırakmayı reddeden, direnişe dönüştürülmüş bir özen biçimi.”
Sarah Munro, Baltic Centre for Contemporary Art, Gateshead, direktör
Hamad Butt: Apprehensions
Damian Griffiths
Hamad Butt: Apprehensions, Whitechapel Gallery, Londra
“Güçlü, kışkırtıcı, kelimenin tam anlamıyla ‘potent’ ve dokunaklı. Gecikmiş bu Hamad Butt retrospektifi, minimal ve kavramsal sanatın mirasını belirleyen sınırların yeniden çizilmesini talep ediyordu.”
Shanay Jhaveri, Görsel Sanatlar Direktörü, Barbican
Caroline Walker: Mothering, Hepworth Wakefield, Yorkshire
“Bu çarpıcı ve ustalıkla hayata geçirilmiş resimler, çağdaş sanatta nadiren görünürlük kazanan annelik deneyimlerini ele alıyor. Sergi hastane mekânlarını betimleyen büyük ölçekli tuvallerle, görümcesi Lisa’yı yeni doğan bebeğiyle resmettiği samimi ve dokunaklı mürekkep çizimleri ile Walker’ın kendi çocuklarına odaklanan resimlerini, son derece güçlü bir küratoryal kurgu içinde bir araya getiriyordu.”
Andrew Nairne, Direktör, Kettle’s Yard, Cambridge
Steve McQueen, Dia Beacon, Beacon, NY
“Steve McQueen’in Bass (2024) başlıklı yerleştirmesi, ışık ve sese yönelik ilgisini bu kez görüntüyü tümüyle dışlayarak yoğunlaştıran, çevreleyici ve zamana yayılan bir deneyim sunuyor. İncelikle evrilen ışıkla sürekli dönüşen bu mekân, izleyiciyi salt algının sürekliliğiyle baş başa bırakıyor.”
Vicente Todoli, Artistik direktör, Pirelli HangarBicocca, Milan
Scientia Sexualis, Institute of Contemporary Art, Los Angeles
“Titiz bir düşünsel çerçeve ile duyusal deneyim arasında kurulan hassas denge beni özellikle etkiledi. Dokunma, koku ve ses, geleneksel klinik ya da bilimsel bakışın mesafesini kırarak izleyiciyi bilgiyi bedeni üzerinden deneyimlemeye davet ediyordu.”
Bárbara Rodríguez Muñoz, Centro Botín, Sergiler Direktörü, Santander
A New Look at Cimabue, Museé du Louvre, Paris
“Maestà’nın tarihî restorasyonu ile yeni edinilen Christ Mocked (İsa ile Alay) yapıtını merkezine alan sergi, Cimabue’nin kutsal figürlere yeni bir insani duyarlılık, betimlemelerine ise doğal bir gerçekçilik kazandıran devrimci vizyonunu görünür kıldı.”
Arturo Galansino, Genel Direktör, Palazzo Strozzi, Florence
Marlene Dumas: Cycladic Blues, Museum of Cycladic Art, Atina
“Tarihsel sanat ile çağdaş sanat arasında gerçekten açık uçlu, uyanık ve içten bir diyalog kurabilen sergiler nadirdir. En eski Yunan sanatının bu örnekleri ile Marlene Dumas’nın aynı ölçüde yalın ve temel işlerini biçimsel ilişkiler üzerinden birlikte düşünmek, çocukluk, ebeveyn sevgisi, cinsel güç ve ölüm üzerine dokunaklı ve cömert bir tefekküre yol açtı. Sergi, zamanın geçtiğini kabul ederken onun akışını bir anlığına durdurmayı başardı.”
Luke Syson, Direktor, Fitzwilliam Museum, Cambridge
Meriem Bennani: Sole Crushing, Lafayette Anticipations, Paris (8 Şubat 2026 tarihine kadar)
“Here, 201 flip-flops animated by a pneumatic system to clap in rhythmic unity transform humble sandals into a breathing orchestra channelling Moroccan dakka marrakchia and flamenco’s duende. It felt like witnessing collective uprising and communal joy simultaneously.” Clarrie Wallis, director, Turner Contemporary, Margate
When We See Us, Bozar, Brüksel
“Çağdaş Afrika figüratif resmini ve siyah öznelliklerin çoğulluğunu odağına alan bu kutlama, Afrika kıtası ve diasporasından sanatçıları görünür kılarak Batı-merkezli anlatılara meydan okudu; temsili mahremiyet, neşe ve kolektivite üzerinden yeniden sahiplenen bir yaklaşım sundu.”
Amira Gad, Küratör, Museum Boijmans van Beuningen, Rotterdam
Vija Celmins, Fondation Beyeler, Basel
“Bazı sanatçıların işleri, bağıran ve anlık imgelerle dolu bir dünyada, ölçülü ve şiirsel yapıları nedeniyle kolayca gözden kaçabilir. Vija Celmins de bunlardan biri. Son derece sessiz, son derece incelikli. Resim ve çizimlerinde başkalarının fark etmeden geçtiği şeyleri konu alıyor. Örneğin, bir örümcek ağının üzerine düşen ışığı ya da bir kenara atılmış mektubun kıvrımlarını. Ancak onları dikkatle kayda geçirirken, ışığın her ton farkını titizlikle işleyerek bu ayrıntılara olağanüstü bir yoğunluk kazandırıyor.”
Simon Martin, Direktör, Pallant House Gallery
Très Riches Heures du Duc de Berry, Musée Condé, Chantilly
“Bu yıl gördüğüm en sarsıcı işlerden biriydi. Yüksek ve düşük yaşam hâllerini, benzeri olmayan derecede mahrem ve insani bir deneyim yaratan olağanüstü bir sanatsal ifade gücüyle betimliyor.”
Taco Dibbits, Genel direktör, Rijksmuseum
Matt Copson: Coming of Age. Age of Coming. Of Coming Age, KW Institute for Contemporary Art, Berlin
“Matt Copson’un lazerle projekte edilen çizimleri, mitlerden, antik felsefeden ve Orta Çağ folklorundan beslenirken çağdaş popüler kültüre ince göndermeler yapan, hem mahrem hem de epik bir nitelik taşıyor.”
Edward Gillman, Direktör, Chisenhale Gallery, Londra
The Life Journey of Isaac Díaz Pardo, Museo de Belas Artes da Coruña
“Isaac Díaz Pardo’nun kariyerini izleyen bu sergi, titiz yapısı ve duygusal etkisinin yanı sıra Díaz Pardo’nun işlerinde beliren beklenmedik yaratıcılıkla benim için 2025’in en dikkat çekici sergisi oldu.”
Jonathan Fine, Genel Direktör, KHM Museums Association, Viyana
Tolia Astakhishvili: To Love and Devour, Nicoletta Fiorucci Foundation, Venedik
“Bu yeni vakıf, sanatçılara son derece açık, yenilikçi ve radikal bir yaklaşımla üretim siparişi vermeye hazırlanıyor. Projeyi özel kılan ise, yenileme öncesinde sanatçıya teslim edilen mimari yapı ile davet edilen sekiz sanatçının işlerinin bu son derece zengin ‘tuvalin’ içine sızarak kurduğu karşılıklı etkileşim.”
Francesco Manacorda, Direktör, Castello di Rivoli
Petrit Halila: Syrigana. An Opera in Five Acts, Syrigana, Kosova
“Petrit Halilaj’ın Kosova Filarmoni Orkestrası ile gerçekleştirdiği iş birliği, bir sergi için alışılagelmiş sınırları zorladı. Sergi, tek bir sabit mekânda başlayıp bitmek yerine, bir ‘prelüd’ ile açıldı. Kosova’nın Syrigana bölgesinde, sanatçının kırsaldaki memleketinin kadim yamaçlarında sahnelenen bir opera, ardından Berlin’deki Hamburger Bahnhof’ta sergilendi.”
Billy Tang, Artistik direktör, Yan Du Projects, Londra
Picasso for Asia: A Conversation, M+, Hong Kong
“Bu dinamik ve düşündürücü sergi, Picasso’ya ve Kübizmin Asya sanatı üzerindeki etkilerine (ve bunun tersine) beklenmedik bakış açıları sundu.”
Tone Hansen, Direktör, Munch Museum, Oslo
Opening Documents, Weaving Memories, National Museum of Modern Art, Tokyo
“Bu sergi, İkinci Dünya Savaşı sırasında Japon ordusu tarafından sipariş edilen ve ‘Operation Record Paintings’ olarak adlandırılan yapıtların önemli bir yeniden değerlendirmesini sundu. Dergilerden afişlere, kartpostallardan haritalara ve masa oyunlarına uzanan etkileyici bir tamamlayıcı materyal yelpazesiyle küratörler; çıkarma harekâtları, hava muharebeleri ve diğer olayların sansasyonel betimlemelerinin, bütüncül bir propaganda ekosisteminin parçası olduğunu ortaya koydu.”
Atsuko Ninagawa, Art Week Tokyo, kurucu ortak ve direktör; Take Ninagawa Gallery, direktör