1.Eğer hayatınız boyunca tek bir kitap okuma hakkınız olsaydı, bu hangi kitap olurdu?
Bu soruyu elimde tek bir kitap olacak ve döne döne onu okuyacağım diye anlıyor ve Homeros’un Odysseia destanı diyorum.
2.Bugüne kadar okuduğunuz hangi kitap dünyaya bakışınızı değiştirdi?
Dünyaya bakış erken yaşlarda şekilleniyor. İnsan neyin/ hangi kavramın yanında/ karşısında yer alacağının henüz adını koyamasa da aslında çocukken belirliyor. Benim açımdan Pal Sokağı Çocukları olabilir mesela o kitap. İyiliğin karşısında kötülük, cesaretin karşısında korkaklık, merhametin karşısında vicdansızlık, ihanetin karşısında dayanışma, şefkatin karşısında zulüm olduğunu, yani dünyanın maalesef böyle bir yer olduğunu bana fısıldayan ilk kitap o oldu. Yerimi de Er Nemecsek’in yanına geçerek ilk o zaman belirledim. Yerim hâlâ orasıdır.
3.Eserlerinden bağımsız olarak, hangi yazar ya da şair sizi değiştirip dönüştürdü?
Eserinden bağımsız sanatçıya bakmak pek benim tarzım değil. Hatta zorda kalmadıkça sanatçıya hiç bakmamayı bile yeğlerim. Çünkü sanat ürünü yaratıcısından çıksa dahi ondan bağımsız yerlere gider, gitmelidir de. Eserini sanatçıya endekslemek esere haksızlık olabilir bazen. Ama ille de bir isim vermem gerekirse, eserlerinden bağımsız değil, tam tersine tam da eserlerinden dolayı, Adalet Ağaoğlu çok dönüştürücü bir yazar olmuştur benim için.
4. Şu sıralar ne/ neler okuyorsunuz?
Şu an elimde Marlen Haushofer’ın Duvar romanı var. Ersel Kayaoğlu çevirisiyle Yapı Kredi’den çıkan bu eser, son zamanlarda okuduğum en etkileyici metinlerden biri.
5. Sanatla bağınızı güçlendiren, izlemeye doyamadığınız o sanat eseri hangisidir?
Madrid’e her gittiğimde mutlaka El Prado’ya uğrayıp Dünyevi Zevkler Bahçesi’ni seyrederim. Her defasında başka bir detaya takılıyorum. Reina Sofia’ya da bazen sırf Guernica için giderim. Onun yapılırken geçirdiği değişim de yakın Avrupa tarihiyle birlikte düşününce çok etkiler beni. Bir de hayatla bağlarımı güçlendiren buruk ama neşeli Chagall’ları çok severim.
6. En son ziyaret ettiğiniz sanat olayı neydi?
En son Arles Fotoğraf Festivali’nde Fransız sanatçı Camille Lévéque’nin babalık kavramını psikolojik, toplumsal ve imajinatif bakımdan çok yaratıcı bir biçimde ele aldığı fotoğraf sergisi A La Recherche Du Pére’i gezdim ve çok beğendim.
7. Son dönemlerde izlediğiniz ve çok etkilendiğiniz film ya da diziler ne/ neler?
Komik bir cevap olacak ama en son geçen gün, eski filmler gösteren bir sinemada Bambi’yi izledim. Eski bir animasyon. Hem çocukluğumun masal kitabının geride bıraktığı nostaljik hislerin hem de teknolojinin kullanıldığı ancak bu kadar ön plana geçmediği yılların avantajlarıyla doluydu. Tablo gibiydi. Kar altındaki sahneler de şiir... On beş yıldır televizyon seyretmiyorum. Dijital platformlara üyeliğim de yok. Herkesin aynı anda aynı hikâyelere maruz kalmasının toplumda, hayal dünyalarımızda ve beğenilerimizde nahoş bir tek tiplik yarattığını düşünüyorum. Bu nedenle ne okuyup izleyeceğimi başka, daha kişisel seçimlerle tayin etmeye çalışıyorum. Ayrıca dünden ve bugünden kendi özel seçkilerini yapan butik sinemalarım da vardır; haftada üç, bazen dört gün sinemaya gidiyorum.
8. Son dönemlerde izlediğiniz favori tiyatro oyunu/ gösteri nedir?
İstanbul’da son izlediğim oyun Medea olmuştu. Çocuk oyuncuların performanslarına özellikle bayılmıştım.
9. Hangi şarkı kulağınızdan hiç eksik olmaz?
Kulağımdaki ses hep değişir benim. Aktüel şeyler olmaz ama pek. Dün Ajda Pekkan’ın Seni Seçtim albümünü dinliyordum, önceki gün David Bowie’nin I’m Deranged şarkısına takılmıştım. Bakıyorum dinleme listeme, ondan evvel de Seyyan Hanım’ın tangolarını dinlemişim. Kafası karışık gibi görünen ama kendi içinde tutarlı bir yelpaze. (Gülüyor)
10. Son dönemlerde gittiğiniz konser/ dinlediğiniz yeni albüm hangisi?
En son Barselona Senfoni Orkestrası’nın bir konserine gittim. İsveçli kompozitör Lisa Streich’in Elle est belle et elle rit adlı eserine bayıldım. Çoğu mitolojik kadın figür gibi trajedisinin kurbanı değil cadısı ilan edilmiş Medusa’ya çoksesli bir ağıttı.